با توسعه علم کامپیوتر و پیشرفتی که در این علم در عصر حاضر پیدا کرده است، زبان های برنامه نویسی متعددی جهت ساخت برنامه های کاربردی مورد نیاز مردم طراحی شده اند.

این زبان ها همه روزه ساده تر و قدرتمند تر می شوند و مردم جهان هم بسته به قابلیتی که این ربان ها دارند از آنها استفاده می کنند. معمولا هر یک از زبان های برنامه نویسی برای کاربرد خاصی طراحی شده است و تعداد زبان های همه منظوره به نسبت کمتر است. از جمله زبان هایی که جهت آموزش برنامه نویسی به مبتدیان استفاده شده است (بیسیک) می باشد.

با اینکه این زبان ویژه مبتدیان طراحی شده بود اما طولی نکشید که زبان (پاسکال) در این جهت مورد استفاده قرار گرفت و جایگزین آن شد. پاسکال قدرت خوبی دارد و جهت آموزش کامپیوتر به مبتدیان هم مناسب است، اما تا زمانی که زبانی به نام پایتون پا به عرصه نگذارد.

نحوه نگارش مناسب، سادگی، قدرت و انعاطاف پذیری فوق العاده زبان پایتون به حدی است که علیرغم خصوصیات زبان پاسکال و حتی زبان قدرتمندی چون C روز به روز بر محبوبیت آن افزوده می شود. پایتون علاوه بر تمام خصایصی که زبان هایی چون پاسکال و C دارند خصوصیت بسیار مهم دیگری هم دارد و آن شیء گرا بودن پایتون است. زبان قدرتمندی چون C++ که یک زبان شیء گرا است و از آن برای برنامه نویسی های پیشرفته استفاده می شود، هم اکنون با ورود پایتون به عرصه برنامه نویسی در رقابت با این زبان قرار گرفته است، اما در زبان پایتون برنامه نویس به طور ساده و در مدت زمان بسیار کوتاه پیاده سازی می شود.

پایتون زبانی است که در اوایل سال 1990 در موسسه تحقیقات بین المللی ریاضیات و کامپیوتر هلند(CWI)توسط Guido Van Rossum ساخته شد. با اینکه پایتون نوعی مار است، اما Guido این نام برای زبان خود انتخاب کرد.

او می خواست نامی کوتاه، منحصر به فرد و تا حدودی مرموز بر روی زبان خود بگذارد و اعتقاد داشت که نباید بر خلاف بعضی از مخترعین، نام خود را بر روی آن بگذارد. بنابراین Python را از نام این گروه کمدی که مورد توجه مردم بود، برگزید.

جهت ثبت نام کارگاه آنلاین برنامه نویسی (Python) کلیک کنید.